Jan Brzechwa, czyli dlaczego sójka nie umie fizycznie polecieć nad morze…

A teraz wiersz…

Wy­bie­ra się sój­ka za mo­rze,
Ale wy­brać się nie może.

„Trud­no jest się roz­stać z kra­jem,
A ja wła­śnie się roz­sta­ję.”

Po­le­cia­ła więc na kre­sy
Po­za­ła­twiać in­te­re­sy.

Od­wie­dzi­ła naj­pierw Szcze­cin,
Bo tam mia­ła dwo­je dzie­ci,
W Kiel­cach była dwa ty­go­dnie,
Żeby wy­spać się wy­god­nie,
Jed­ną noc spę­dzi­ła w Gdy­ni
U zna­jo­mej go­spo­dy­ni,
Wpa­dła tak­że do Puł­tu­ska,
Żeby w Na­rwi się po­plu­skać,
A z Puł­tu­ska do To­ru­nia,
Gdzie miesz­ka­ła jej cio­tu­nia.
Po cio­tu­ni jesz­cze sój­ka
Od­wie­dzi­ła w Gnieź­nie wuj­ka,
Po­tem mat­kę, ojca, syna
I ku­zy­na z Kro­to­szy­na.
Po­że­gna­ła się z ro­dzi­ną,
A tym­cza­sem rok upły­nął.

Znów wy­bie­ra się za mo­rze,
Ale wy­brać się nie może.

My­śli so­bie: „Nie za­szko­dzi
Po za­ku­py wpaść do Łodzi.”
Ku­po­wa­ła w Łodzi jaja,
Tar­go­wa­ła się do maja,
Po­le­cia­ła do Pa­bia­nic,
Dała dzie­sięć gro­szy za nic,
A że już nie mia­ła wię­cej,
Więc sie­dzia­ła pięć mie­się­cy.

„Te­raz – rze­kła – czas za mo­rze!”
Ale wy­brać się nie może.

Po­sie­dzia­ła w Czę­sto­cho­wie,
W Ję­drze­jo­wie i w Mie­cho­wie,
Od­wie­dzi­ła Ka­to­wi­ce

Cie­szyn, Trzy­niec, Wa­do­wi­ce,
Po­tem jesz­cze z lotu pta­ka
Obej­rza­ła mia­sto Kra­ka:
Wa­wel, Ko­piec, Su­kien­ni­ce,
Pięk­ne pla­ce i uli­ce.
„Jesz­cze wpad­nę do Ro­go­wa,
Wte­dy będę już go­to­wa.”
Prze­sie­dzia­ła tam do wrze­śnia,
Bo ją pro­sił o to chrze­śniak.
Od­wie­dzi­ła w Gdań­sku stry­ja,
A tu trze­ci rok już mija.

Znów wy­bie­ra się za mo­rze,
Ale wy­brać się nie może.

„Trze­ba le­cieć do War­sza­wy,
Po­za­ła­twiać wszyst­kie spra­wy,
Pasz­port, wizy i de­wi­zy,
Ku­pić ku­fry i wa­li­zy.”
Po­le­cia­ła, lecz pod Grój­cem
Znów się żal zro­bi­ło sój­ce.
„Nic nie stra­cę, gdy w War­sza­wie
Dłu­żej dzień czy dwa za­ba­wię.”
Za­ba­wi­ła ty­dzień cały,
Mie­siąc, kwar­tał, trzy kwar­ta­ły,
Gdy już rok prze­by­ła w mie­ście,
Po­my­śla­ła so­bie wresz­cie:
„Kto chce zwie­dzać obce kra­je,
Nie­chaj zwie­dza. Ja – zo­sta­ję.”